گفته می‌شود، مبحث آموزش موسیقی، مهم‌ترین مقوله در موسیقی است؛ چراکه به هر حال هیچ‌کسی به طور مادرزادی موسیقیدان نیست و باید نزد اساتید کاربلد آموزش دید تا در آینده بتوان به نتیجه رسید. با این حال بارها دیده شده که آن دسته از مدرس‌های موسیقی که اصولی کار می‌کنند و خود برای آموزش دوره دیده‌اند، از مربیانی که اصول و قواعد را رعایت نمی‌کنند، گله‌مند هستند؛ مربیانی که اتفاقا به لطف فضای مجازی تعدادشان هم کم نیست و به واسطه داشتن زرق و برق شاگرد هم دارند.
حالا این سوال در ذهن متبادر می‌شود که چرا هچ فیلتری برای آموزش موسیقی وجود ندارد؟ هرچند هرگاه این سوال مطرح می‌شود، نام آزمون‌های صدور کارت صلاحیت تدریس به میان می‌آید اما به راستی این آزمون‌ها تأثیرگذار خواهند بود؟
در همین راستا، همانطور که پیشتر به پای صحبت دو مدرس موسیقی از جمله مهدی پیرخائفی و پویان آزاده نشستیم، این بار گفت‌وگویی با مسعود نظر (نوازنده ویلن، موسیقیدان و مدرس موسیقی کودک) داشته‌ایم.
در ابتدا از او سوال می‌کنیم که برگزاری آزمون کارت صلاحیت تدریس تا چه حد می‌تواند فیلتر خوبی برای جدا کردن مدرس‌های خوب از بد باشد؟
نظر هم در پاسخ توضیح می‌دهد: در حال حاضر عده‌ای از آن افرادی که موسیقی آموزش می‌دهند، صلاحیت لازم را ندارند و تعداد آنها تا حدی زیاد شده که گویی از دست وزارت ارشاد هم کاری برنمی‌آید؛ البته به طور کلی افرادی که در ایران صلاحیت آموزش موسیقی داشته باشند، محدود هستند. به همین جهت، به احتمال زیاد این نوع گزینش تاثیرگذار خواهد بود، به شرط اینکه همه چیز درست و اصولی باشد.
این مدرس موسیقی با اشاره به اهمیت صلاحیت تدریس، تأکید می‌کند: هر کسی با هر بضاعتی نباید موسیقی درس بدهد حتی اگر کارش تنها نواقصی جزئی داشته باشد؛ زیرا ناظر به خصوصی در این راستا نداریم و همه چیز به این بستگی دارد که مدیر آموزشگاه با چه افرادی همکاری می‌کند. به همین جهت آزمون‌های کارت صلاحیت تدریس به منزله نظارت بر آموزش موسیقی دارای اهمیت است.
او ادامه می‌دهد: البته برگزاری این آزمون می‌تواند دو وجهه داشته باشد؛ به این صورت که یا تنها آزمونی را به صورت نمادین برگزار کنند یا اینکه اگر قرار بر برگزاری آزمونی هست، اصولی باشد و افرادی که قرار است گزینش داوطلبان را برعهده داشت باشند، آدم‌های دلسوز، حرفه‌ای و متخصصی باشند نه اینکه سلیقه شخصی و احساسات را دخیل کنند.
همچنین از این نوازنده ویلنسل سوال می‌کنیم که برگزاری این آزمون باید چه معیارهایی داشته باشد که در پاسخ می‌گوید: در مقوله تدریس باید به توانایی نوازندگی فرد و توانایی انتقال و تبادل اطلاعات او توجه شود؛ زیرا خیلی از افراد با اینکه شاید سواد و توانایی بالایی هم داشته باشند ولی ندانند که باید از کجا، با چه وسیله و منبعی، آموزش موسیقی را شروع کنند!
کار با کودکان را ساده می‌انگارند!
این مدرس موسیقی همچنین بیان می‌کند که «برخی از مدرس‌های موسیقی، اگر شاگردان آنها کودک باشند، کار را ساده می‌پندارند. در حالی که در همه جای دنیا معتقد هستند پیچیده‌ترین روش آموزش برای کودکان است و به افرادی که مسئولیت آموزش به کودکان را برعهده دارند، اهمیت زیادی می‌دهند. ولی در ایران عقیده آنها کاملا خلاف این امر است و می‌گویند بچه‌ها مهم نیستند و آنها را نادیده می‌گیرند.»
جای پداگوژی در دانشگاه است
این سوال را با او مطرح می‌کنیم که آیا بهتر نیست که وزارت فرهنگ پیش از برگزاری این آزمون‌ها، کلاس‌ها پداگوژِی برگزار کند؟
این موسیقیدان پاسخ می‌دهد: در همه جای دنیا متولی چنین مسائل آموزشی، بخش دولتی است. به این صورت که مراکز دانشگاهی باید واحدهایی را در در رشته موسیقی متناسب با آموزش آن تعریف کنند. البته باز هم تأکید می‌کنم که برگزاری این کلاس‌ها نیز منوط بر حضور استادان دارای شایستگی است؛ متاسفانه برخی تنها حرفی می‌زنند و یک عکس می‌گیرند ولی نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.
مدرس‌های پرزرق و برق مجازی
به او می‌گوییم که در موارد زیادی وقتی افراد قصد انتخاب معلم موسیقی برای خود یا فرزندشان را دارند، به مدرس‌هایی که از طریق فضای مجازی مشهور شده‌اند ولی کیفیت حرفه‌ای لازم را ندارند، مراجعه می‌کنند. نظر شما درباره این افراد چیست؟
این هنرمند می‌گوید: نحوه آموزش این افراد این‌گونه است که با مقوله‌ای مانند «نت» هم بیگانه هستند، اگرچه که زبان موسیقی مشخص است و در مواجهه با کودکان باید اصولی‌تر برخورد کرد. علت هم این است که آموزش غلط موجب می‌شود که فرد زمانی طولانی را هم برای پاک کردن آموزش‌های غلط اختصاص دهد.
مسعود نظر که نزدیک به چهار دهه است در زمینه آموزش موسیقی فعالیت می‌کند، اخیرا مجموعه کتابی را به نام «بازی با نت» در دست انتشار دارداو ادامه می‌دهد: در فضای مجازی حساب کتابی نیست و هر کسی با هر بضاعتی حضور دارد. مردم هم تقصیری ندارند، زرق و برق را می‌بینند و فرزند خود را نزد این افراد می‌فرستند.
این هنرمند درباره تأثیر این آزمون‌ها در جلوگیری از فعالیت این افراد با اشاره به شرط برگزاری اصولی آزمون‌ها بیان می‌کند: در صورت برگزاری درست این آزمون‌ها، گاهی داوطلبان متوجه آنچه که نمی‌دانند یا به غلط یا گرفته‌اند، می‌شوند و به دنبال یک آموزش اصولی خواهند رفت. آموزش استاندارد و منطقی دارد که در همه جای دنیا ثابت است. البته هر کسی روشی دارد ولی کلیت آن ثابت است. نمی‌توان با اصول من‌درآوردی و طی یک چرخه غلط آن هم بدون آموزش نت، حتی آهنگ «تولدت مبارک» را به درستی یاد داد.
به گزارش ایسنا، مسعود نظر که نزدیک به چهار دهه است در زمینه آموزش موسیقی فعالیت می‌کند، اخیرا مجموعه کتابی را به نام «بازی با نت» در دست انتشار دارد. به گفته او این کتاب شامل سه جلد برای سلفژخوانی کودکان است که البته جلد یک آن قبلا منتشر شده و اکنون قرار است دو جلد دیگر این کتاب منتشر شود.
به گفته این هنرمند، هدفش از انتشار این مجموعه، کمبود منابع آموزش سلفژ برای کودک‌ها و نوجوان‌ها در ایران و لزوم آشنایی درست بچه‌ها و کمک به مربیان جهت آموزش نت‌ها به صورت ساده به هنرجویان است.
انتهای پیام
