به گزارش پایگاه خبری اقتصاد جوان نیوز پست و حمل نامه ها به وسیله چاپارها، تاریخچه ای بسیار قدیمی دارد. به خصوص در کشور ما از ایام قدیم به این امر توجه ویژه ای شده است. هردوت مورخ یونانی که پدر تاریخ نویسی لقب گرفته است، درباره ی چاپارهای ایرانی با تحسین سخن می راند و می گوید: نه برف، نه باران، نه گرما و نه ظلمت شب، چاپاران ایرانی را از سرعت عمل و انجام وظیفه باز نمی دارد. ولی تاریخچه ی تمبر بسیار جدیدتر از این است. قبل از به وجود آمدن تمبر پست، در انگلستان روی پاکت پستی مُهر مخصوصی می زدند که تاریخ رسیدن نامه را به اداره ی پست نشان می داد و این به منزله ی یک نوع بازرسی در کارِ نامه رسانان بود. تعرفه ی حمل پاکت پست نیز ثابت نبود و برای هر محل و هر نوع پاکت، قیمت مخصوصی دریافت می گردید و همچنین در بسیاری از موارد، قسمتی از پول مزبور از دریافت کننده ی نامه دریافت می شد. این امر خود اشکالات بسیاری را به وجود می آورد. جالب است بدانید که تاریخچه تمبرها در دنیا به سال 1840 میلادی بر می گردد، یعنی زمانی که هزینه ارسال نامه ها به مقوله ای پیچیده و گران قیمت در میان مردم اروپا بدل شده بود، چرا که در آن زمان هزینه نامه ها را از فرد گیرنده و بنا به مسافت طی شده، دریافت می کردند. در این زمان فردی انگلیسی پیشنهاد ایجاد تمبرها را داد و به این ترتیب برای هزینه ارسال نامه ها نرخ مشخصی ایجاد شده و همچنین این مبلغ از فرد ارسال کننده دریافت می شد. چندی پیش با نخستین تمبر پستی جهان آشنا شدیم و این بار می خواهیم گشتی در تمبرهای ایرانی بزنیم.
تاریخچه تمبرهای ایرانی اما سرگذشت متفاوتی دارد و به دوره قاجار بر می گردد. در طی سال های 1237 خورشیدی بود که دفتر پستی انگلیسی در بوشهر دایر شد و با ورود تمبرهای هندی به ایران، کم کم استفاده از آن ها در کشور ما رایج شد. پس از چندین سال و در سال 1247 خورشیدی، نخستین تمبر ایرانی به دستور ناصر الدین شاه در فرانسه به چاپ رسید. این تمبرها به نام، تمبر باقری معروف شدند و بر روی آن ها نشان رسمی آن زمان ایران به تصویر کشیده شده بود. بر روی تمبر باقری، نشان شیر و خورشید درون دایره ای به چشم می خورد و در اطراف و چهار گوشه اش نیز عددی نوشته شده بود که بهای تمبرها بودند. این تمبرها در چهار رنگ و با چهار قیمت متفاوت به چاپ رسیدند که عبارت اند از: تمبر 1 شاهی (بنفش)، تمبر 2 شاهی (سبز)، تمبر 4 شاهی (آبی) و تمیر 8 شاهی (قرمز).
به همین بهانه با سهیلا یوسفی طراح و صفحه آرای کتاب تمبر باقری گفتگویی داشتیم
لطفا خودتان را معرفی کنیدو خلاصه ای فعالیتتان را شرح دهید
سهیلا یوسفی هستم، کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی، و طراح و صفحه‌آرای کتاب “تمبر باقری و پنی سیاه”۱۴ سال است که در تهران مشغول به کارهای فرهنگی مرتبط با کتاب هستم. یک سال مدیر هنری مجله نمایش، مرتبط با سازمان مطبوعات بودم و ۴ سال مدیریت داخلی نشریات علمی پژوهشی مرکز میراث مکتوب رو بر عهده داشتم. و حدودا ۷ سال هم هست که به صورت مستقل انتشارات خردگان رو راه انداختم. و با چند نفر از دوستانم به صورت حرفه‌ای در زمینه خدمات نشر با ناشران همکاری می‌کنیم.کتاب تمبر باقری، نخستین همکاری من با نشر پرنیاست که اتفاقا بسیار تجربه خوب و آموزنده‌ای هم برایم بود.آقای دکتر رسولی، مسئول نشر پرنیا که از دوستان خوب من هستند، تماس گرفتند و موضوع کار رو توضیح دادند. من که قبلا هم کتاب‌های نفیس در زمینه نسخه خطی رو با میراث مکتوب کار کرده بودم، از این پیشنهاد استقبال کردم. ابتدا چند نمونه layout برای صفحات داخلی و background کار آماده کردم که در رفت‌وبرگشت‌هایی، بالاخره مورد تایید قرار گرفت.سپس جست‌وجوی تصاویر برای کتاب رو آغاز کردم که با توجه به موضوع و اهمیت آن، چالش‌های خودش رو داشت. و درنهایت با همکاری نویسندگان محترم و جناب دکتر رسوِلی، بهترین و موثق‌ترین عکس‌های موجود به دست آمد. بخش فارسی کتاب براساس عکس‌ها و طراحی‌های تاییدشده، ابتدا صفحه‌بندی و چیده شد، و بعد بخش انگلیسی از آن الگو گرفت تا خوانندگان هر دوبخش، آرایشی تقریبا مشابه و یکسان از کتاب رو داشته باشند.بعد از پایان کار متن، طراحی جلد، بخش داخلی مربوط به تمبرها، و نیز جعبه کتاب شروع شد و هر کدام زمانی نسبتا طولانی برد. درنهایت چاپ کل متن و مجموعه مربوط به جلد، در همکاری من با خانم فارسی و جناب پورکلباسی (چاپ معین) صورت گرفت.این کتاب از شروع تا رونمایی حدودا یک سال زمان برد و بسیار خوشحالم که نتیجه خوب کار، رفع کامل خستگی کرد
