به گزارش پایگاه خبری اقتصاد جوان و به نقل از ساوت چاینا مورنینگ پست در سال ۲۰۲۵ میلادی، بازار ربات‌های انسان‌نما در چین شاهد تحولی چشمگیر و رقابتی نفس‌گیر است؛ تحولی که با معرفی مدل‌های ارزان‌قیمت و خانوادگی، امیدها به فراگیر شدن این فناوری را افزایش داده، اما در عین حال نگرانی‌هایی جدی درباره پایداری مالی و تجاری آن در میان تحلیلگران و فعالان صنعت برانگیخته است.
در صدر این موج جدید، شرکت نوِتیکس رباتیکس مستقر در پکن قرار دارد که به‌تازگی مرحله پیش‌فروش نخستین انسان‌نمای خود به نام «بومی» را آغاز کرده است. این ربات کوچک با قد ۹۴ سانتی‌متر و وزن تقریباً ۱۲ کیلوگرم، با قیمتی قابل‌توجه و بی‌سابقه ـ تنها ۹,۹۹۸ یوان (حدود ۱,۴۰۸ دلار آمریکا) ـ عرضه شد و توانست در کمتر از سه ساعت بیش از ۲۰۰ واحد بفروشد. در پایان دو روز نخست، رقم فروش از ۵۰۰ واحد فراتر رفت؛ نشانه‌ای که بسیاری آن را آغاز دور تازه‌ای از رقابت برای ورود انسان‌نماها به خانوارهای طبقه متوسط چینی تلقی کردند.
به گفته جیانگ ژی‌یوان ، بنیان‌گذار شرکت نوِتیکس، تقریباً تمامی قطعات بومی در داخل شرکت توسعه یافته‌اند؛ تا هزینه‌ها به پایین‌ترین سطح ممکن کاهش یابد. وی در نشست مطبوعاتی اخیر اذعان کرد که هرچند تولید داخلی موجب صرفه‌جویی قابل‌توجهی شده، اما «حاشیه سود واقعاً ناچیز است». این اعتراف نشان می‌دهد که تکیه بر قیمت‌های پایین شاید برای مدت طولانی قابل ادامه نباشد و مدل کسب‌وکار نوِتیکس نیازمند تثبیت اقتصادی جدی است.
شرکت نوِتیکس اکنون از طریق شبکه چندکارخانه‌ای خود در حال افزایش ظرفیت تولید است. کارخانه پکن توان تحویل ماهانه بیش از ۲۰۰ دستگاه را دارد؛ واحد جدیدی در چانگژو، استان جیانگسو تا پایان سال قادر به تولید ۳۰۰ دستگاه در ماه خواهد بود، و کارخانه سوم که در دست احداث است می‌تواند تا ۵۰۰ دستگاه دیگر به ظرفیت ماهانه اضافه کند. بر اساس اعلام رسمی، ظرفیت ماهانه کل شرکت تا بیش از ۱,۰۰۰ دستگاه افزایش خواهد یافت؛ رقمی که در مقیاس مصرفی برای صنعت انسان‌نما بی‌سابقه محسوب می‌شود.
نوِتیکس برای پشتیبانی مالی این برنامه جاه‌طلبانه، مرحله تأمین مالی پیشB به ارزش تقریبی ۳۰۰ میلیون یوان (معادل ۴۲.۳ میلیون دلار آمریکا) را تکمیل کرده است. این سرمایه‌گذاری قرار است صرف توسعه خطوط تولید، بهبود طراحی نرم‌افزار کنترلی، و افزایش دوام قطعات مکانیکی شود.
رقابت در این بازار اما محدود به یک شرکت نیست. هم‌زمان، دیگر بازیگران صنعت رباتیک چین نیز با سرعت وارد میدان شده‌اند. شرکت بوستر رباتیکس مستقر در پکن، هفته گذشته از مدل جدید خود با نام Booster K1 پرده‌برداری کرد. این ربات نیز با ارتفاع ۹۵ سانتی‌متر و وزن حدود ۱۹.۵ کیلوگرم، به‌صورت محدود در قالب نخستین سری ۱۰۰ واحدی عرضه شد؛ هرکدام با قیمت ۲۹,۹۰۰ یوان، یعنی نزدیک به سه برابر بومی، اما با قابلیت‌های حرکتی و الگوریتم‌های هوش مصنوعی پیشرفته‌تر.
تحلیلگران صنعت رباتیک، این رقابت را بخشی از میدان بزرگ‌تر جدال فناورانه میان چین و ایالات متحده می‌دانند؛ جایی که توسعه انسان‌نماها به نمادی از «برتری فناورانه ملی» تبدیل شده است. چین با تمرکز بر کاهش هزینه تولید و تسهیل مصرف‌کننده‌محور، در پی آن است که به نخستین کشوری بدل شود که تولید انبوه انسان‌نمای خانگی را به واقعیت می‌رساند.
با این حال، کارشناسان هشدار می‌دهند که مدل اقتصادی مبتنی بر «قیمت پایین و حجم بالا» ممکن است دوام بلندمدت نداشته باشد. چرا که هزینه تأمین قطعات، تولید موتورهای سرو و الگوریتم‌های تعادلی، همچنان سنگین است و نیاز به سرمایه‌گذاری مداوم برای تحقیق و توسعه وجود دارد. برخی تحلیلگران معتقدند، موج کنونی بیشتر حاصل تب تبلیغاتی و تزریق سرمایه خطرپذیر است تا پیشرفت واقعی علمی.
در حالی‌که بازار جهانی ربات‌های انسان‌نما تا سال ۲۰۳۰ ارزش تقریبی ۴۰ میلیارد دلار را هدف قرار داده، پرسش اصلی درباره مسیر چین این است: آیا این ربات‌های ارزان قادر خواهند بود فراتر از نمایش‌های تبلیغاتی، به بخشی از اقتصاد واقعی و زندگی روزمره مردم تبدیل شوند؟ یا آن‌که رقابت شدید و حاشیه سود ناچیز، به زودی بسیاری از این استارت‌آپ‌ها را در گرداب زیان مالی فرو خواهد برد؟
در مجموع، آنچه اکنون در چین می‌گذرد شاید پیش‌درآمد مرحله‌ای تازه در تاریخ فناوری جهانی باشد؛ مرحله‌ای که در آن تولید انسان‌نماها از آزمایشگاه‌ها و نمایشگاه‌ها به خانه‌ها و مدارس و فروشگاه‌ها راه یافته و مفهومی از «هم‌زیستی انسان و ماشین» را به واقعیت نزدیک‌تر می‌کند. با این همه، استمرار این مسیر تنها در صورتی تضمین خواهد شد که سازندگان بتوانند میان هزینه، کیفیت و نیاز واقعی مصرف‌کننده، توازنی پایدار برقرار کنند — توازنی که آینده رقابت جهانی در صنعت رباتیک را رقم خواهد زد.
