ترافیک کلمه ای پراز واکنش های منفی در جامعه ی امروزی بوده و باشنیدن آن هرکدام ازما اولین تصورمان اتلاف وقت آلودگی محیطی و دور ماندن از زمانبندیهای برنامه ریزی شده بوده وهست ..
دربرخورد اول اولین عکس العمل جلوگیری از استفاده از خودروی شخصی ست ..و به تبع آن بهره برداری از وسایل عمومی درجامعه میباشد ولی این سوال مطرح است که ایا فقط وفقط تجمیع تردد با خودروهای عمومی میتواند از ترافیک کاسته و راهکاری قوی باشد..
ابتدا به خودروهای موجود نگاهی بیندازیم چون همیشه شاید درهرمسیرشهری وسیله ی نقلیه ی عمومی برقرار ومهیا نباشد پس خودروهای موجود آیا تابع معیارها ومقیاسها علیه آلودگی هوا هستند؟
با نگاهی به تجارب بین المللی در مییابیم که عمر مفید برای هرگونه استفاده و یا نقل و انتقال خودرو به درستی تعریف و توسط قانونگذار مشخص شده است. براساس موازین و قوانین موجود در اتحادیه اروپا، عمر مفید خودرو بین ۱۲ تا ۱۵ سال در نظر گرفته شده است در حالیکه در کشور ایران خودروهای با سن بیش از سی سال در حال تردد هستند.
یک شهر ودر مجموع یک جامعه ی پیشرفته قطعا درکنارترقی امکانات و پیشرفت های جذاب و عامه پسند درصدد و فکرراهکارهای مناسب برای معضلات احتمالی این راه بزرگ را پیش بینی خواهد کرد..نمیتوان به فکر ترقی بود ولی ابزار کنترل را تصورنکرد.مهندسی شهری هرگز یک شهربا کوچه پس کوچه های باریک را در اختیار جامعه ای با خودروهای فراوان قرارنمیدهد ..درهمین راستا آلودگی وترافیک هم که زایده ی شهرنشینی تکنولوژی و ترقی شهرهای امروزیست می بایست با بررسی اندیشه علم وتکنولوژی مدیریت و بهینه گردد.
چه بسا شهرهای بسیاربزرگتر پرجمعیت تر و پرتردد در جوامع جهانی هستند که با بکارگیری ایده های نو نه تنها در طومار الودگیهای شهری وترافیک جهانی ولیست های پرترافیکترین شهرها جایی ندارند ..بلکه خود نمونه ای از مدیریت شهری در غالب علوم زیست محیطی و بهینه کردن رفت وآمدهای درون شهری بوده وهستند…
حال که به مرور معضلات تاحد مقدور پرداختیم آیا نمیتوان با بکارگیری تمام امکانات مرتبط با بحث ترافیک بایک مدیریت منسجم متخصص والبته دلسوز با رشد فزاینده و عملا پردردسر این پدیده ی مخوف عصر ماشینی برخورد کرد؟
از سوخت های نامناسب وغیراستاندارد تا ترددهای غیر مسئولانه ی مردم درحجم بسیاربالا که بگذریم .فرهنگسازی یک زیرساخت اساسی برای مبارزه ی نرم با معضل ترافیک میباشد..زمانی با بحث همیار پلیس همه ی خانواده ها بوسیله ی کودکان وترغیب آنها از تخلفات رانندگی برحذر داشته شدند وبه زعم پلیس راهور آمار خیره کننده ای در کم شدن تخلفات بود ..ایا همیار مبارزه با ترافیک نمیتواند از مدارس شروع و به تمام جامعه تسری پیداکند..؟بیاییم هریک ازما یک مبارز ضدترافیک باشیم و هرکدام برخود وظیفه بدانیم باشرح مخاطرات آن بر دیگران باهمیاری هم این غول جامعه ی شهری خود را ریشه کن کنیم…
تهیه و تنظیم : فریبا شاهباز
