چند روز پیشتر، نظرم را در باره محاکمه خشونت معترضین نوشته بودم و اینکه علاوه بر مراعات قواعد محاکمه عادلانه، بررسی علل اعتراضات و محاکمه آنها که با گفتهها و اعمالشان مردم را تحقیر و عصبانی کردند اولویت دارد. از نظر من، مردم حق اعتراض دارند و کسی نباید با مردم معترض، برخورد خشن داشته باشد.
اما در اعتراضات اخیر، براندازان اصرار بر خشونت کور و خرابکاری شرافتمندانه! دارند و در حالی که خود در خارج از کشور، بر ساحل آرامش نشستهاند، مردم ایران را به باتلاق خشونت بیشتر تهییج میکنند: به مردم آموزش میدهند در خیابان و اتوبان میخ بریزند تا لاستیک کامیونهایی که به اعتصاب نپیوستهاند پنچر شود، مغازههایی را که اعتصاب نمیکنند تهدید به آتش زدن میکنند، و نیز مردم را به برخورد خشن با ماموران و لباس شخصیها تشویق میکنند. (البته نحوه برخورد ماموران با معترضین از ابتدا درست نبوده است و من آن را تایید نمیکنم.)
این تحریک مردم از طریق رسانههای اجتماعی و شبکههای ماهوارهای، منجر شده به چند مورد قتل دستهجمعی، از جمله قتل دستهجمعی مرحوم روحاالله عجمیان در کرج. اکنون که محاکمه عاملان آن قتل در جریان است، رسانههای برانداز، عمل متهمان را به قتل را با توصیفاتی سادهای چون: مرگ مامور بسیجی، کتک زدن پروژه بسیجی یا حتی تعبیر عامی چون حوادث چهلم مرحوم حدیث نجفی بیان میکنند، و این امر نشان از آن دارد که براندازان نمیخواهند مخاطبانشان در ایران متوجه پیامدهای کاری که میکنند بشوند.
گوشت دم توپ (Cannon fodder)، واژه ای است برای نامیدن افراد و سربازان بیارزش که در صف نخست حمله در جنگها استفاده و بنوعی به عنوان سرباز یک بار مصرف شناخته میشدند. در این روش سربازان بیارزش تر و کمتجربهتر که خرج کمتری برای آموزش آنها نسبت به سربازان حرفهای شده است، آگاهانه توسط فرماندهان خود در صف اول حمله قرار میگیرند، با قبول شانس اینکه تلفات زیادی متحمل خواهند شد تا آتش و انرژی دشمن را مصروف خویش سازند، تا زمانی که سربازان حرفهای تر و باارزشتر از راه برسند و دشمن خسته را از پای درآورند. (انجمن میلیتاری)
رسانههای برانداز برای پیشبرد پروژه خود، که برانداختن نظام جمهوری اسلامی «به هر قیمتی» است، و از جوانان ایرانی به عنوان گوشت دم توپ یا سرباز یکبار مصرف استفاده میکنند.
انتهای پیام