در قلب تاریخی تهران، جایی میان بازار پرهیاهو، کوچه‌های قدیمی و محله‌هایی که هنوز بوی تهران قدیم را می‌دهند، منطقه ۱۲ قرار دارد؛ منطقه‌ای با بافتی متراکم و چالش‌های اجتماعی فراوان، اما در عین حال مملو از ظرفیت‌های انسانی و فرهنگی. در این میان، ورزش به‌عنوان ابزاری کارآمد برای ایجاد نشاط اجتماعی، ارتقای سلامت عمومی و حتی کاهش آسیب‌های اجتماعی نقش ویژه‌ای پیدا می‌کند.
یکی از چهره‌هایی که در سال‌های اخیر با نگاه متفاوت و راهکارهای خلاقانه، تلاش کرده روح ورزش را در تار و پود این منطقه بدمد، علی‌اکبر رحیم‌زاده است؛ مربی با سابقه بدنسازی و مدیر پرتجربه‌ای که از فضای باشگاه‌داری و کار مستقیم با مردم، به جایگاه مسئول ورزش شهرداری منطقه ۱۲ رسیده است. نگاه او به ورزش، فراتر از تمرین و مسابقه است؛ او ورزش را پلی می‌داند میان سلامت جسم و روح، میان کوچه‌های قدیمی و آینده‌ای روشن‌تر برای نسل جوان.
در یک روز تابستانی، در فضایی دوستانه اما پر از شور گفت‌وگو، خانم پیروزان، خبرنگار پایگاه خبری اقتصاد جوان، پای صحبت‌های او نشست تا از گذشته، حال و آینده ورزش در این منطقه بشنود؛ از داستان‌هایی واقعی که ورزش نه تنها بدن‌ها، که زندگی‌ها را تغییر داده است
پیروزان: آقای رحیم‌زاده، لطفاً خودتان را برای خوانندگان ما معرفی کنید و از مسیر حرفه‌ای و تحصیلی‌تان بگویید.
رحیم‌زاده: بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم. من علی‌اکبر رحیم‌زاده، مسئول ورزش شهرداری منطقه ۱۲ هستم. مدرک کارشناسی مدیریت بازرگانی دارم و هم‌اکنون دانشجوی رشته مدیریت ورزشی هستم. از نظر مدارک ورزشی، مربی بدنسازی هستم و سال‌ها سابقه مربیگری و باشگاه‌داری در رشته بدنسازی و همچنین مدیریت مجموعه‌های ورزشی را تجربه کرده‌ام.
پیروزان: از چه مسیری وارد حوزه مدیریت ورزشی شدید؟
رحیم‌زاده: مسیرم از عشق به ورزش و ارتباط مستقیم با مردم شروع شد. ابتدا با مربیگری و اداره باشگاه، به‌طور روزانه با ورزشکاران در ارتباط بودم. این تجربه به من آموخت که ورزش فقط تمرین و عضله‌سازی نیست؛ بخشی مهم از فرهنگ شهری است. همین نگاه باعث شد برای گسترش خدمات به جامعه، وارد حوزه مدیریت ورزشی شوم.
پیروزان: یکی از حوزه‌های پررنگ کاری شما ورزش شهروندی است. چرا این حوزه را مهم می‌دانید؟
رحیم‌زاده: ورزش شهروندی در سال‌های اخیر به‌عنوان یک پدیده جهانی شناخته شده است. تحقیقات علمی نشان می‌دهد توسعه آن، سلامت جامعه را در همه رده‌های سنی ارتقاء می‌دهد و در عین حال هزینه‌های درمانی را برای دولت و افراد کاهش می‌دهد. در منطقه ۱۲ با توجه به مشکلاتی همچون بیکاری و نبود سرگرمی‌های ارزان، این حوزه را به‌طور ویژه توسعه دادیم.
ما ایستگاه‌های شهروندی رایگان راه‌اندازی کردیم؛ جایی که حتی اگر پنج نفر در یک پارک جمع شوند، مربی برایشان می‌گذاریم. مربی حقوقش را از ما می‌گیرد تا مردم بدون دغدغه مالی ورزش کنند و سلامت منطقه ارتقاء پیدا کند.
پیروزان: به پروژه‌های خاصی هم اشاره داشتید، یکی از نمونه‌ها را توضیح دهید.
رحیم‌زاده: بله، پروژه زمین‌های ورزشی ساحلی در محلات کمتر برخوردار. وقتی بررسی کردیم دیدیم بسیاری از کودکان محله‌هایی مانند هرندی حتی کفش یا لباس ورزشی مناسب ندارند. زمین ساحلی برای این بچه‌ها مناسب‌تر بود چون می‌توانستند حتی با پای برهنه بازی کنند و انرژی‌شان را تخلیه کنند. برخلاف تصور رایج، این زمین‌ها فقط برای قشر مرفه نیست و امروز در دنیا یکی از محبوب‌ترین شیوه‌های ورزشی است.
پیروزان: با توجه به محدودیت زمین در منطقه تاریخی ۱۲، چه ابتکارهایی برای توسعه ورزش داشتید؟
رحیم‌زاده: این منطقه قدیمی‌ترین بافت تهران را دارد و پیدا کردن زمین بزرگ برای ورزش بسیار سخت است. بودجه شهرداری هم خرید زمین‌های بزرگ را ممکن نمی‌کند، بنابراین از امکانات موجود استفاده کردیم. مثلاً ایستگاه‌های شهروندی را در گوشه‌پارک‌ها فعال کردیم یا مسابقات شهروندی در فضاهای کوچک برگزار نمودیم.
یکی از رویدادهای مهم ما، برگزاری پنج دوره مسابقات فوتبال کودکان کار در سطح تهران است. بعد از دوره دوم، استعدادیابی کردیم و بازیکنی داشتیم که قرارداد رسمی بست و زندگی‌اش دگرگون شد. همین یک اثر کافی است تا باور کنیم این برنامه‌ها ارزش سرمایه‌گذاری دارند.
پیروزان: این ایستگاه‌های شهروندی چه تأثیری بر سلامت مردم داشتند؟
رحیم‌زاده: ورزش صبحگاهی در فضای باز باعث بهبود روحیه و روان افراد می‌شود و به‌مرور سلامت جسمی را هم ارتقاء می‌دهد. علاوه بر ورزش، در این ایستگاه‌ها برنامه‌هایی مثل کنترل فشار خون، چکاپ پزشکی و آموزش‌های شهری را هم اجرا می‌کنیم و استقبال مردم فوق‌العاده است. وقتی فعالیت‌ها جمعی برگزار شود، اثراتش چندبرابر می‌شود.
پیروزان: درباره برنامه‌های آینده بفرمایید.
رحیم‌زاده: ان‌شاءالله طرح‌های بزرگی داریم. ساخت چند زمین چمن مصنوعی و ساحلی جدید، ایجاد سالن‌های رزمی در محلات کم‌برخوردار و پروژه زمین پینت‌بال در پارک شوش از جمله برنامه‌های در دست اجراست. هدف ما این است که ورزش رایگان را به همه شهروندان، خصوصاً مناطق محروم، برسانیم.
نمونه موفق این رویکرد، کشتی‌گیر آقای مهدی یوسفی از محله هرندی است که از همین امکانات استفاده کرد، پله‌پله در مسابقات شهری و کشوری قهرمان شد و حالا به تیم ملی راه یافته است. او امروز الگویی برای نوجوانان محله‌اش شده و این یعنی تأثیر ماندگار ورزش.
این مصاحبه نشان می‌دهد که مدیریت ورزش شهری اگر با شناخت واقعی نیازهای مردم، خلاقیت در استفاده از منابع موجود و روحیه اجتماعی همراه باشد، می‌تواند فراتر از یک فعالیت تفریحی عمل کند. در منطقه ۱۲، ورزش همزمان نقشی در بهبود سلامت، کاهش آسیب‌های اجتماعی، کشف استعدادها و حتی تغییر مسیر زندگی افراد ایفا کرده است. علی‌اکبر رحیم‌زاده با ترکیب تجربه مربیگری، دانش مدیریتی و نگاهی مردمی، توانسته است قلب تاریخی تهران را به میدانی برای نشاط و همبستگی تبدیل کند.
