ساعت ۸ صبح ۱۵ آبان نگاهی به صفحه ی پر بیننده ترین اخبار روز انداختم
جاروبرقی ۱۶۰ میلیونی
آینده ی مبهم غزه
ادامه ی بمباران و….
خلاصه تا اواسط صفحه همینطور اخبار نا امید کننده و پر تنش بود که حس بدی را درونم می‌پروراند به طوری که از دنبال کردن اخبار روز پشیمان شدم و همینطور که دلم می خواست کلید برگشت را بزنم و از صفحه ی اخبار خارج شوم چشمم با دیدن این خبر برقی زد و انرژی گرفتم ( ژاپن کودکان نو پا را در خانه ی سالمندان استخدام می کند )
یک خانه ی سالمندان در ژاپن برای دادن روحیه به افراد سالخورده ۷۰ کودک نو پا را به همراه مادرشان استخدام کرده که در هر ساعت از روز که دوست داشتند به این خانه بیایند و با سالمندان بازی کنند و آنها را از تنهایی در آورند .به گفته ی سالمندان آنها بعد از بازی با کودکان امید به زندگی و انرژی بیشتری می گیرند .
با خواندن این مطلب فهمیدم که زندگی مثل یک چرخه است که با حلقه هایی به هم وصل است حلقه ی نخست در زندگی نوزادی و کودکی و حلقه های آخر سالمندی و کهنسالی است اگر این حلقه های اول و آخر را به هم وصل کنیم چرخه تشکیل می شود و زندگی جریان دارد اما اگر مثل یک زنجیر به آن نگاه کنیم حلقه ها ابتدا و انتها دارند و دیگر چرخه ای تشکیل نمی دهند !
«راه حال خوب دستگیری از هم در برابر مشکلات و سختی های زندگیست تا این چرخه راحتتر بچرخد نه اینکه با ایجاد مشکلات مثل یک مانع در میان چرخ باشیم»
