به گزارش پایگاه خبری اقتصاد جوان به نقل از منابع رسمی، تفاهمنامه همکاری ایران و چین در زمینه ساخت مسکن در حالی به امضا رسیده که کمبود توان مالی خانوارها همچنان اصلیترین مانع خرید و فروش در بازار مسکن ایران است.
فرزانه صادق، متولی بخش مسکن در دولت، اعلام کرده است این توافق در سفر رئیسجمهور به چین بین وزرای مسکن دو کشور نهایی شده و بر محور دو هدف اصلی بنا شده است: انتقال دانش و تجربه ساختوساز و مشارکت شرکتهای ساختمانی چینی در پروژههای ایران.
تجربه مشابه، پیشتر در سال ۱۴۰۱ توسط شهرداری تهران با دعوت از سازندگان چینی دنبال شد، اما به نتیجه نرسید و حتی یک مترمربع ساخته نشد. اکنون دولت امیدوار است با توجه به رکود سنگین بازار ساختوساز چین و مشکلات مالی غولهای ساختمانی این کشور، بتواند پیمانکاران چینی را به پروژههای دولتی ایران جذب کند؛ مشابه تجربه نسبتا موفق برجسازهای ترک در اجرای مسکن مهر پردیس و پرند در دهه ۹۰.
با این حال، بزرگترین پرسش پیشرو این است که آیا چینیها حاضرند با قیمتهای دستوری – که حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد پایینتر از هزینه واقعی ساختوساز است – وارد همکاری شوند؟ واقعیت اینجاست که حتی سرمایهگذاران داخلی با وجود داشتن منابع مالی، به دلیل ریسکهای اقتصادی، سیاسی و نبود توان پرداخت از سمت خانوارها حاضر به ورود جدی به این بازار نیستند.
تحلیل کارشناسان نشان میدهد تفاهمنامه ایران و چین تنها در صورتی اثرگذار خواهد بود که علاوه بر جذب پیمانکار خارجی، زمینههای اصلی رکود مسکن یعنی افت قدرت خرید خانوار، محدودیت واردات تکنولوژی و موانع سرمایهگذاری همزمان برطرف شود. وگرنه، مانع بزرگ “خانهنداری” همچنان پا برجا خواهد ماند.
