نخستین پیامک یا اساماس، سوم دسامبر سال ۱۹۹۲ با عبارت «کریسمس مبارک» ارسال شد. ظاهرا ایده استفاده از پیامک نخستینبار در آلمان در سال ۱۹۸۵ اجرا شد و فریدهلم هیلبرند، مدیر سرویس پستی از ظرفیت مازاد شبکه موبایل برای ارسال و دریافت متون کوتاه استفاده کرده بود. اما این نیل پاپورث، طراح نرمافزار بریتانیایی بود که هفت سال بعد نخستین اساماس شناختهشده در سطح جهانی را که حاوی پیام تبریک سال نو بود، از رایانه خود به تلفن همراه ریچارد جارویس، مدیر ودافون، ارسال کرد.
سرویس جدید ۱۵ ماه بعد در نمایشگاه رایانه ۱۹۹۴ سبیت (CeBIT) در هانوفر، به صورت تجاری راهاندازی شد. هزینه آن از نظر استاندارد امروزی اندک (۳۹ فنیک) بود اما با معرفی یورو، قیمت هر اساماس، ۱۹ سنت شد. البته فراهمکنندگان خدمات برای جلب مشتری، قیمتها را پایین برده و پنج تا شش سنت پیشنهاد کردند.
خدمات پیامکی به سرعت به منبع بزرگ درآمدزایی برای صنعت مخابرات تبدیل شد و در سال ۱۹۹۸ شمار پیامهای ارسال شده در آلمان از مرز یک میلیارد گذشت و در سال ۲۰۱۲ به ۶۰ میلیارد پیامک رسید. رونق پیامک، سود کلانی به جیب فراهمکنندگان خدمات مخابراتی سرازیر کرد و شیوه ارتباط جوانان را متحول ساخت. به دلیل محدودیت کاراکتر پیامک، زبان نسبتا جدیدی ایجاد شد که بسیاری از آنها به عنوان زبان خاص در شبکههای اجتماعی باقی ماندهاند. نوشتن پیامک در روزهای نخست عمر این سرویس در مقایسه با قابلیتهایی که تلفنهای هوشمند امروزی دارند، بسیار دشوار بود، چرا که گوشیها صفحه کلید کامل حروف را نداشتند. پیامک با ظهور خدمات پیامرسانی اینترنتی که رایگان هستند، دیگر درآمدهای میلیاردی برای اپراتورها ندارد و اپلیکیشنهای پیامرسان مانند واتساپ، تلگرام یا وایبر از پیامهای کاربران حمایت میکنند. این روزها همه مردم از پیامک برای ارتباطات خصوصی یا کاری استفاده نمیکنند اما با این حال، همچنان به حیات خود ادامه میدهد. استفاده از پیامک در اپلیکیشنهایی مانند خدمات بانکی آنلاین، از این خدمات پشتیبانی کرده است.
