دکتر گلزار رضوی کارشناس سینمابا گرایش فیلنامه نویسی و دکتری تخصصی روانشناسی، وعضوگروه نویسندگان سریال های قهرو آشتی، نفس و زیرخاکی است. همچنین نگارش تله فیلم های اگر سیزدهمین روز بیاید، عزیز خاکستری من و سریال انیمیشنی کیخان را در کارنامه دارد.
فاطمه مکتبی خبرنگار پایگاه خبری اقتصاد جوان با وی گفت و گویی داشته كه ميخوانيد، مصاحبه اختصاصي با دکتر گلزار رضوی داور بخش فیلمنامه نویسی با خبرنگار ویژه جشنواره فیلم رشد است که در حاشيه آخرین نشست پنجاهوسومين جشنواره بين المللي فيلم رشد در روز چهارشنبه مورخ 6 /10 / 1402 در سينما فلسطين برگزار شد. لطفاخودتان را معرفي کنید و نظرتان را در مورد فیلمنامهای راه یافته دراین جشنواره بفرمایید؟ گلزار رضوی هستم. افتخاردارم برای اولین بار داور بخش فیلمنامه این جشنواره باشم. فیلمنامه یعنی روایت قصه ای به شکل نمایشی برای مخاطب مشخص با هدف مشخص. روانشناسی هست به اسم آلبرت بندورا که در باره موضوعی به اسم یادگیری مشاهده ای صحبت کرده. با اتصال این دو موضوع به جشنواره فیلم رشد میتونیم اینطور نتیجه بگیریم که وقتی درباره فیلمنامه های جشنواره فیلم رشد صحبت میکنیم بالطبع دنبال فیلمنامه هایی هستیم که بتونن بدون شعار، شیوه ی تولید درست فکر کردن، مهارت های زندگی درست مثل حل مسئله و… رو به مخاطب انتقال بدن، نه اینکه مخاطب رو به درماندگی آموخته شده ی بیشتری برسونن. از این نظر محتوای فیلمنامه های این دور از جشنواره ضعیف محسوب میشن چون نقش خودشون رو در قدرت سازندگی نسل دست کم گرفته بودند. سینما و مدرسه دو قطب عالی برای تربیت مردمان سالم در جامعه هستند. اگر این دو قطب دست به دست هم بدن و آدمهایی تربیت کنند که بتونن قصه ای بگن که باعث رشد و بهبود حال و آموخته های مردم جامعه بشه، در واقع یک جامعه و مردمش رشد خواهند کرد. چون اصول زیستن سالم رو از زبان قهرمانان اصولی خودشون یاد میگیرند. دید گاه شما نسبت به فیلم نامه بخش فرهنگیان چیست ؟جای خالی آموزش فیلمنامه نویسی و روانشناسی مخاطب، به شدت به چشم میاد.
به نظر شما آیا سایر دستگاههای دولتی مانند وزارت ارشاد وسینمای جوان نیز می تواند به آموزش و پرورش در بخش های مختلف کمک کند یاخیر ؟ساخت جامعه امیدوار، تاب آور و آگاه، حضور همه ارگان های مرتبط با سینما را به جهت تربیت نیروی آگاه و خلاق میطلبد. تا اتحادی آگاهانه از هنر و علم، وضعیتمان را بهبود بخشد.
