موفقیتهای سالهای گذشته جوجیتسو ایران در رقابتهای آسیایی و جهانی، حاصل برنامهریزی منسجم، استفاده از دانش مربیان کارآزموده و رویکردی تخصصمحور بود. اما عملکرد تیم ملی در بازیهای کشورهای همبستگی اسلامی ۲۰۲۵ ریاض نشان داد که تداوم این افتخارات، بدون اصلاحات اساسی در ساختار مدیریتی انجمن، با چالش جدی مواجه است
افول یک مسیر موفق
در گذشتهای نهچندان دور، تیمهای ملی جوجیتسو ایران با کسب مدالهای متعدد در رشتههایی چون جوجیتسو برزیلی (BJJ) و کمبات جوجیتسو، قدرت اول رقابتهای آسیایی محسوب میشدند. این موفقیتها حاصل هماهنگی میان بدنه ورزش، مربیان، مدیران و قهرمانانی بود که تجربه، تخصص و برنامهریزی بلندمدت را سرلوحه کار قرار داده بودند.
اما پس از استقلال انجمن جوجیتسو جمهوری اسلامی ایران، تغییرات مدیریتی و ساختاری باعث شد تا بنا به نظر کارشناسان، تصمیمها از ریل شایستهسالاری فاصله بگیرد و تمرکز اصلی از توسعه فنی رشته به سمت اولویتهای غیرورزشی تغییر کند.
این وضعیت تنها در مسابقات ریاض ۲۰۲۵ دیده نشد؛ بلکه از رقابتهای غرب آسیا، تایلند و سپس ریاض، روند ناکامیهای پیدرپی کاملاً قابل مشاهده است. این الگوی تکرارشونده، نشان میدهد مسئله صرفاً یک شکست مقطعی نیست، بلکه برآمده از یک چالش مدیریتی عمیق است.
ناکامی ریاض ۲۰۲۵؛ نشانهای هشداردهنده
نتایج اخیر در ریاض بیانگر افت قابل توجه توان رقابتی تیم ملی است. شکست در برابر حریفانی که پیشتر در برابر ایران ضعیفتر بودند، پرسشهای جدی را درباره نحوه آمادهسازی تیم، انتخاب ترکیبها و سیاستگذاری فنی ایجاد کرده است.
یکی از محورهای نقد کارشناسان، عدم استفاده از مربیان باسابقهتر و کوچهای تخصصی در بخش برزیلی و خاک است؛ موضوعی که در چندین مسابقه اخیر نیز مشاهده شد و یکی از دلایل تداوم ناکامیها به شمار میرود.
نگاه کارشناسان؛ چالشها و پرسشهای جدی
تحلیل نظرات پیشکسوتان و فعالان جوجیتسو نشان میدهد چند محور اساسی مورد انتقاد قرار دارد:
• تخصیص بخش قابل توجهی از منابع به هزینههای اداری و تشریفاتی، بدون بازتاب محسوس در کیفیت فنی.
• کمتوجهی به رشتههای مادر و پایه که در گذشته موتور اصلی افتخارات ایران بودند.
• عدم بهرهگیری از تجربه مربیان و قهرمانان پیشکسوت در فرآیند تصمیمسازی.
• تمرکز بیش از حد بر فعالیتهای تبلیغاتی، نظیر عکس و محتوا، به جای برنامههای جدی فنی و آموزشی.
• عدم بهرهگیری از دو داور بینالمللی مدعیشده توسط مدیران فعلی انجمن؛
در حالی که مسابقات اخیر در سطح آسیایی برگزار شد اما هیچیک از این داوران در رویدادهای رسمی حضور نداشتند. این موضوع پرسشی جدی درباره برنامهریزی داوری و صداقت ادعاهای مدیریتی مطرح میکند.
• عدم استفاده از کوچهای تخصصی در مسابقات برزیلی و خاک، که تأثیر آن در روند شکستهای پیدرپی کاملاً مشهود بوده است.
• و یک پرسش اساسی که میان کارشناسان بهطور گسترده مطرح است:
آیا فایتری زیر ۲۵ سال میتواند همزمان در نقش بازیکن، مربی تیم امید و کارشناس فنی در بخش برزیلی عمل کند؟
کارشناسان اعتقاد دارند این مدل چندنقشی، نه عرف حرفهای دارد و نه با استانداردهای آسیایی و جهانی همخوان است.
راهکارهای پیشنهادی برای بازگشت به مسیر قهرمانی
برای بازسازی جایگاه بینالمللی جوجیتسو ایران، مجموعهای از اصلاحات ضروری پیشنهاد میشود:
• بازنگری در ترکیب مدیریت انجمن با محوریت شایستهسالاری، تخصصمحوری و چابکسازی ساختار تصمیمسازی.
• طراحی و ثبت هویت سازمانی شفاف برای تمایز ساختاری انجمن در سطح داخلی و بینالمللی.
• هدایت منابع مالی به سمت توسعه زیرساختهای فنی و حمایت مستقیم از ورزشکاران و مربیان.
• استفاده از مربیان باسابقه و متخصص در مسابقات برزیلی، خاک و کمبات برای جلوگیری از تکرار اشتباهات گذشته.
• تقویت تعامل با سبکهای پایه و رشتههای مادر بهعنوان بخشی از سرمایه فنی کشور.
• تدوین سازوکار روشن برای اعزام داوران بینالمللی و استفاده مؤثر از ظرفیتهای واقعی داوری.
ناکامیهای ثبتشده از غرب آسیا تا تایلند و سپس ریاض ۲۰۲۵ نشان میدهد که این وضعیت یک حادثه مقطعی نیست؛ بلکه نتیجه ضعف ساختاری و مدیریتی است.
اگر این روند اصلاح نشود، جوجیتسو ایران از مسیر افتخار فاصله بیشتری خواهد گرفت.
اقتصاد جوان، با انعکاس دغدغههای جامعه فنی و ورزشی، تأکید دارد که آینده این رشته تنها با تصمیمهای تخصصی، شفاف و بهدور از هرگونه ملاحظه غیرورزشی قابل تضمین است.
