از خبر درگذشت دکتر عباس هشی توسط یکی از شاگردان وی مطلع شدم. ایشان را سال‌ها بود که می‌شناختم و همواره برایم زبان گویای حسابداری و حسابرسی بود. تعهد به اصول حرفه‌ای، سلامت نفس و تلاش برای ارتقای جایگاه حرفه حسابرسی و گزارش‌های حسابرسان از مشخصه‌های ویژه ایشان بود. همواره دغدغه و درد این علم و جایگاه آن را داشت و از هر فرصتی برای بیان دغدغه‌های خویش استفاده می‌کرد.
همه می‌دانند که به عنوان حسابرس عموما بیشترین بندهای حسابرسی را در گزارش‌ها می‌نوشت و طبیعی بود که یک مدیر با این خصلت میانه چندانی نداشته باشد؛ ولی به دلیل تسلط ایشان و حسن سابقه‌شان، همگی علاقه‌مند بودند که نام و امضای وی در پایین گزارش حسابرسی‌شان باشد. خدمات ایشان به صنعت مالی کشور در چند دهه گذشته فراموش‌نشدنی است و قطعا فقدان این مرد بی‌بدیل، ضایعه بزرگی در این صنعت خواهد بود. از طرف خودم و صنعت بانکداری ایران فقدان این معلم زنده‌نام را ابتدا به خانواده آن مرحوم و سپس به همه شاگردان، همکاران صنعت حسابداری و حسابرسی تسلیت عرض نموده و از خداوند متعال برای آن مرحوم رحمت و غفران الهی را مسالت می‌نمایم.
